Powstają nowe lasy, cechujące się bioróżnorodnością, dostosowaniem do występujących tu bogatych siedlisk leśnych, odporniejsze na szkody biotyczne i abiotyczne. W lasach przebudowanych pojawiają się nowe gatunki runa leśnego, swoje nisze ekologiczne znajduje pożyteczna fauna. Średniorocznie wprowadza się  młode  pokolenie lasu na powierzchni około 100 ha.

   Uprawy leśne  w pierwszych latach swojego istnienia wymagają szczególnej troski ze strony leśników. Podobnie jak w ogródkach przydomowych, konieczne jest wykaszanie chwastów, rosnących wokół sadzonek. Zabieg ten wykonuje się najczęściej dwukrotnie w roku przez co najmniej 3 lata istnienia uprawy. Rocznie wykaszania chwastów wymaga ok. 270 ha upraw.

    Kolejnym etapem dbałości o zdrowe, piękne lasy jest wykonywanie na podrośniętej uprawie leśnej tzw. czyszczeń wczesnych – czyli wycinanie pojawiających się między wysadzonymi drzewkami samosiewów pionierskich gatunków lekkonasiennych, głównie na naszym terenie osiki i brzozy, które hamują wzrost naszego przyszłego lasu, dominując swoich szybkim wzrostem i zabierając składniki pokarmowe cennym gatunkom drzew. Zabiegów tych wykonujemy rocznie 50-60-ha.

    W kolejnym etapie życia młodego lasu, gdy drzewka stykają się gałązkami, korony drzewek przenikają wzajemnie, a uprawa przemienia się w młodnik, konieczne jest wykonanie czyszczeń późnych. W zabiegu tym wykonuje się cięcia pielęgnacyjne, umożliwiające lepsze warunki wzrostu młodego lasu, przerzedza się młodnik, dając większą przestrzeń życiową dla najlepszych egzemplarzy, usuwa się drzewka o negatywnym pokroju, chore, uszkodzone przez zwierzynę, wycina się niepożądane w składzie uprawy gatunki, tzw. chwasty leśne. Zabieg czyszczeń późnych wykonywany jest rocznie na powierzchni około 122 ha.