„Oko w oko" z borsukiem

Jedną z największych atrakcji Leśnej Sali Edukacyjnej są borsuki. Co prawda, zwierzaki te (dwa) „trzymamy" w gablocie, ale i tak wzbudzają one wśród odwiedzających LSE ożywione zainteresowanie. Bo przecież spotkać w lesie borsuka nie jest łatwo - na terenie Nadleśnictwa Katowice, wedle ubiegłorocznej inwentaryzacji, mamy ich ok. 40. Toteż takie spotkanie „oko w oko" to nie lada gratka, tym bardziej, że zwyczaje borsuka stanowią wdzięczny temat do opowiadań, co skwapliwie wykorzystują nasi edukatorzy.

W efekcie dzieci opuszczają salę z nową wiedzą i już nie pomylą borsuka ze jenotem czy z szopem, co przecież nie rzadko zdarza się, gdy grupa pierwszy raz gości w naszych obiektach edukacyjnych.

Z drzewami „za pan brat"

Na trasie Leśnej Ścieżki Edukacyjnej przy Nadleśnictwie Katowice atrakcji nie brakuje. Spacer pośród drzew i krzewów, krzewinek i bylin charakterystycznych dla terenów Śląska, obok stawików i uli pszczelich pozostawia wiele wrażeń w gronie zwiedzających, bez względu na wiek. Ale zauważyliśmy, że najmłodszych naszych gości, czyli przedszkolaków bardzo cieszy propozycja przytulania się do drzew. W ten sposób dzieci sprawdzają czy np. brzoza rzeczywiście wpływa na ludzi uspokajająco. Odpowiedzi są zróżnicowane, sądząc po reakcjach „milusińskich", ale uciechy w tym wiele. 

Czyje futro?

Czy wiecie, że sarna zmienia swoją sierść w zależności od pory roku? To znaczy, że inaczej jej „suknia" wygląda zimą a inaczej latem. Jej krótkie futro latem jest rude, a zimą staje się bardziej szarobrunatne. Sarna posiada też charakterystyczne dla tego gatunku „lustro", czyli jasną plamę na tylnej części ciała, o średnicy ok. 15 cm, która również zmienia nieco barwę - zimą ma kolor biały, a latem przybiera bardziej żółty odcień.

O takich i innych ciekawostkach dowiadują się odwiedzający naszą  Leśna Salę Edukacyjna, w trakcie zapoznawania się z ekspozycją dotykową zwierzęcych futer. Szczególnie dzieciom sprawia to wielką frajdę, gdy mogą dotknąć autentycznych sierści sarny, jelenia, daniela, a zwłaszcza dzika, kuny, zająca, lisa czy jenota – bo te futerka najbardziej się podobają, ze względu na ich puszystość i długość  włosa.